Zonder de verdubbelingsregel zou de klankgroep gelijk zijn aan de lettergreep.
Het verschil tussen de klankgroep en de lettergreep komt alleen door de regel voor de verdubbeling van de medeklinker na een korte klinker zoals in 'pakken' en 'koffie'. Dat is heel jammer want dit verschil leidt vaak tot discussie en verwarring.
De klankgroep is wat je hoort (bij het uitspreken) en de lettergreep is wat je ziet (bij het lezen). Als woorden auditief worden aangeboden, wordt het woord altijd in klankgroepen verdeeld: 'pa-ken' en 'ko-fie'. Je hoort geen verdubbeling van de medeklinkers. Op papier is de verdubbeling toegepast en de lettergrepen zijn: 'pak-ken' en 'kof-fie'.
Als de regel voor de lange klinkers niet was bedacht, zou de verdubbelingsregel overbodig zijn en een klankgroep zou dan gelijk zijn aan de lettergreep. Dat scheelt een hoop onderwijstijd en moeite voor de leerlingen. Je zou dan schrijven: paken, kofie, droomen en maaken.
Het verdelen van woorden in klankgroepen/lettergrepen (auditief en visueel) en het besef dat elke klankgroep/lettergreep één klinker heeft is belangrijk voor het begrijpen van de structuur van meerlettergrepige woorden. Het inzicht in de structuur van meerlettergrepige woorden is nodig voor het lezen en spellen.
Voor verdelen van ng/nk (lange, denken), zie andere FAQ-vraag: Hoe zit het met het breken van de NG en de NK?
Recente reacties